گفته اند : “تا ماهی توی آبه ، قدر آب رو نمی دونه ! “
آدمی همیشه تا چیزی را از دست نداده ؛ باکی ندارد و آسوده است . اما قرار از دست دادنش ، بی قرارش می کند.
ماه رحمت و مهمانی و رمضان خدا آمد.
توصیه خیلی از بزرگان در ابتدای این ماه :
خواندن دعای ۴۵ از صحیفه سجادیه ؛ دعای وداع ماه رمضان !
ببینیم امام سجاد علیه السلام با چه سوز و آهی با معشوق خود وداع می کند
ببینیم چه چیزی را داریم از دست می دهیم !!
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ مِنْ مُجاوِرٍ رَقَّتْ فیهِ الْقُلُوبُ، وَ قَلَّتْ فیهِ الذُّنُوبُ
سلام بر تو همسایه ای که دل ها نزدت نرم و گناهان کم شد
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ ما اَکْثَرَ عُتَقآءَ اللَّهِ فیکَ ….
سلام بر تو ای که بسیاری از بردگی (نفس و شیطان و آتش و …) رها شدند…
باشد تا که قدرش را بیشتر بدانیم و ….
برچسب‌ها: رمضان, وداع با رمضان, دعای ۴۵ صحیفه سجادیه
نگارش یافته توسط
روح الله امامی پور
در تاریخ
۳۱ تیر ۱۳۹۱ساعت
۰۵:۰۴
موضوع : دسته‌بندی نشده
درصورت تمایل این مطلب را به اشتراک بگذارید :
